a) Hai unha lírica popular de tipo autóctono e outra máis culta...A que se debe isto?
b) Por que falamos de lírica profana e lírica relixiosa? Que pintan nisto os Cancioneiros? En que contexto histórico nace a lírica trobadoresca?
c) A Cantiga de amor: temas, subxéneros, recursos. Temas: Amor non correspondido, coita amorosa, senhor, trovador, síntomas de amor. Subxéneros: Cantigas de refrán e cantigas de mestría. Recursos: As cantigas de amor contan cunha serie de recursos propios, alén dos de carácter repetitivo, común co texto dos xéneros líricos medievais. Dovre, mordobre, atá-finda, finda.
A) A autóctono era a que se creaba e falaba nos pobos, mentres que a culta era a escrita por persoas especializadas en letras das cidades.
B) A lírica profana vai dirixida ao amor e a crítica da sociedade, en cambio a lírica relixiosa vai dirixida a virxe.
Os cancioneiros recollen neles todos estes temas. A lírica trobadoresca nace na auxe de Galicia (S. XII-XIII), grazas a isto creánse novas festas populares.
C) ''A CANTIGA DE AMOR''
Temas: Amor sufrido por non poder estar co seu senhor.
Subxéneros:
Cantigas de refrán: Estrófas con repetición do derradeiro verso.
Cantigas de maestría: Sete versos no poema e imitación das cantigas provenzais.
Recursos:
Dobre: Repetición dunha palabra.
Mordobre: Repetición de palabras en lugares simétricos.
Atá-finda: Iniciación de frase no último verso para comezar no seguinte
Findas: Estrofa breve ao final do verso coa función de resumo.
a) A popular é breve, sinxela, oral e anónima. A culta é refinada, ambigüa, escrita e de autores coñecidos.
b) Na lírica galaico-portuguesa hai duas vertientes: profana e relixiosa. Profana, cantigas de amor. Relixiosa, cantigas da Virxe. Os Cancioneiros recoxen estas composiciones. Contexto histórico: Galicia nos séculos XII e XIII, sociedade feudal.
c)É un tipo de composición literaria da Idade Media, o gallegoportuguesa medieval propia poesía. Cançó derivada da literatura en Occitan trovador. É unha composición centrada no tema do amor cortés; Fala do amor apaixonado dun cabaleiro pola súa muller (ou señor), que case nunca correspondido.
a) Hai unha lírica popular de tipo autóctono e outra máis culta...A que se debe isto?
ResponderEliminarb) Por que falamos de lírica profana e lírica relixiosa? Que pintan nisto os Cancioneiros? En que contexto histórico nace a lírica trobadoresca?
c) A Cantiga de amor: temas, subxéneros, recursos. Temas: Amor non correspondido, coita amorosa, senhor, trovador, síntomas de amor. Subxéneros: Cantigas de refrán e cantigas de mestría. Recursos: As cantigas de amor contan cunha serie de recursos propios, alén dos de carácter repetitivo, común co texto dos xéneros líricos medievais. Dovre, mordobre, atá-finda, finda.
Luis Fernández 3A
ResponderEliminarA) A autóctono era a que se creaba e falaba nos pobos, mentres que a culta era a escrita por persoas especializadas en letras das cidades.
B) A lírica profana vai dirixida ao amor e a crítica da sociedade, en cambio a lírica relixiosa vai dirixida a virxe.
Os cancioneiros recollen neles todos estes temas.
A lírica trobadoresca nace na auxe de Galicia (S. XII-XIII), grazas a isto creánse novas festas populares.
C) ''A CANTIGA DE AMOR''
Temas: Amor sufrido por non poder estar co seu senhor.
Subxéneros:
Cantigas de refrán: Estrófas con repetición do derradeiro verso.
Cantigas de maestría: Sete versos no poema e imitación das cantigas provenzais.
Recursos:
Dobre: Repetición dunha palabra.
Mordobre: Repetición de palabras en lugares simétricos.
Atá-finda: Iniciación de frase no último verso para comezar no seguinte
Findas: Estrofa breve ao final do verso coa función de resumo.
Daniel Calvo García nº8
ResponderEliminara) A popular é breve, sinxela, oral e anónima. A culta é refinada, ambigüa, escrita e de autores coñecidos.
b) Na lírica galaico-portuguesa hai duas vertientes: profana e relixiosa. Profana, cantigas de amor. Relixiosa, cantigas da Virxe. Os Cancioneiros recoxen estas composiciones. Contexto histórico: Galicia nos séculos XII e XIII, sociedade feudal.
c)É un tipo de composición literaria da Idade Media, o gallegoportuguesa medieval propia poesía. Cançó derivada da literatura en Occitan trovador. É unha composición centrada no tema do amor cortés; Fala do amor apaixonado dun cabaleiro pola súa muller (ou señor), que case nunca correspondido.